Maszyna do Prania Mózgu - Self-Brain-Washing-Machine!

W końcu mogę przedstawić mój najnowszy, interaktywny projekt - Self-Brain-Washing-Machine!

Jest to prosta aplikacja wykonana w technologii flash, za pomocą której możemy sobie "zaprogramować" odpowedni sposób myślenia. Wystarczy przez kilka miesięscy codziennie oglądać dany program przez godzinę. 

Poniżej znajdują się linki do aplikacji. Do jej uruchomienia niezbędna jest wtyczka flash. Ponieważ pełna wersja jest trochę nieprzyjemna w odbiorze, dla wrażliwszych osób przeznaczona jest druga, spokojnieszja wersja.

Życzę miłej zabawy! 

Pełna wersja:

Self Brain Washing Machine by ~mateuszkukla on deviantART


Spokojna wersja:




Self Brain Washing Macine! (White Version) by ~mateuszkukla on deviantART

W przyszły wtorek o godz. 10:30, w pracowni 107 na Akademii Sztuk Pięknych, przy placu Matejki 13, poprowadzę spotkanie w trakcie którego spróbuję odpwiedzieć na pytanie:

Czy gra komputerowa może być dziełem sztuki?

Zapraszam wszystkich zainteresowanych tematem studentów! 

Przy okazji zachęcam do odwiedzenia strony naszej pracowni rzeźby:

http://pracowniarzezby4.pl/

Wystawa w Instytucie ceramiki

Dziś w Centrum Szkła i Ceramiki przy ulicy lipowej 3, odbył się wernisaż wystawy zbiorowej studentów i absolwentów wydziału ceramiki krakowskiej ASP w której biorę udział. Wystawa jest otwarta i można ją oglądać w godzinach otwarcia galerii jeszcze do końca listopada.  

Poniżej link do wydarzenia na oficjalnej stronie Centrum Szkła i Ceramiki:

http://www.lipowa3.pl/pl/node/51

Dracaena braunii

Poniżej prezentuję zdjęcia mojego nowego projektu, który jest jeszcze w trakcie realizacji. Rozpocząłem go dwa miesiace temu, a polega on na prostym pomyśle połącznia dwóch z pozoru obcych sobie elementów.

 Pęd draceny braunii (popularnej rośliny często używanej do dekoracji) połączyłem z kośćmi martwych zwierząt. Zestawienie symbolu jednoznacznie kojarzonego ze śmiercią z wciąż żywym i rosnącym organizmem, miało pokazać wzajemne przenikanie się tych dwóch elementów w otaczającym nas świecie. Co ciekawe, im mija więcej czasu, tym te dwa bieguny - żywy i martwy coraz ściślej się splatają. 

W MOCAK-u dostępny jest już przewodnik dla dzieci do wystawy "Ekonomia w sztuce", do którego opracowałem zestaw zadań. Zostały one tak pomyślane żeby pobudzać dziecięcą kreatywność i dawać duże pole do popisu dla ich wyobraźni. 

Przewodniki można otrzymać w muzeum, jeżeli idzie się z dzieckiem, wraz z zakupem biletu. Dostepne są też on-line na oficjalnej stronie muzeum:

http://www.mocak.pl/poznaj-wystawy

Zachęcam do odwiedzenia wystawy, która będzie czynna jeszcze przez miesiąc. 

Gra o Dusze Polaków, 

masa modelarska, farby akrylowe, wys. 16 cm, 2013

W swoim projekcie chciałem się odnieść do klasycznego podziału sceny politycznej na prawice i lewicę. W tym celu posłużyłem się stylistyką zabawkowych figurek do gier bitewnych, wzbogaconą o wspołczesne symbole kojarzone z obiema formacjami.  

  

                   

Niedawno dobiegł końca pierwszy wakacyjny turnus kolonii Interkamp, Biura Turystyki Aktywnej Kompas, w trakcie którego pełniłem rolę instruktora obozu Grafiki Komputerowej. W trakcie zajęć uczestnicy pod moim okiem wykonali serię fotomontaży, ilustracji, modeli 3D, oraz animacji. Stworzyli także serię projektów grafik użytkowych dla swoich kolegów z kolonii, mi. okładek płyt dla obozowych zespołów rockowych czy plakatów do filmów kręconych na obozie. Poniżej fotografie autorstwa Bartłomieja Wysockiego.

Już od poniedziałku w godzinach od 8:00 do 20:00, na głównej sali Domu Kultury w Łapanowie można oglądać przegląd moich prac, od czasów liceum plastycznego po najnowsze realizacje z akademii. W skład wystawy wchodzą moje rzeźby, rysunki, kolaże, grafiki oraz obrazy olejne. 

Całość jest częścią zbiorowej wystawy prac plastycznych artystów z terenu gminy Łapanów, która odbywa się w ramach cyklicznej imprezy Dni Łapanowa. Poniżej link do wydarzenia na Facebooku:

https://www.facebook.com/events/209112709240156/?context=create

Serdecznie Zapraszam.

lokalizacja

Dwa preparaty, 2013,

 gips patynowany, szkielet żaby, drut stalowy, drewniana podstawka, wys. ok. 110 cm. 

Gdzie przebiega granica między człowiekiem i zwierzęciem? Czy naprawdę aż tak dużo nas dzieli? W swojej pracy chciałem pokazać że dzisiaj coraz częściej możemy traktować ludzkie ciała jak biologiczne mechanizmy, które można opisać za pomocą preparatu anatomicznego. Pod względem funkcjonowania naszych ciał niewiele różnimy się od zwierząt, a jeżeli w podobny sposób też czujemy?

Już za tydzień, w przyszłą niedzielę na ASP rozpocznie się coroczna wystawa prac studentów (w tym moich) 

Poniżej link do strony ze szczegółowymi informacjami:

http://www.asp.krakow.pl/index.php/pl/aktualnoci/wydarzenia-aktualnosci-116/71-wydarzeniaen/1326-wystawa-doroczna-prac-studentow

oraz link do wydarzenia na Facebooku:

https://www.facebook.com/events/529335057128791/

Ja tymczasem zajmuję się zamykaniem swoich projektów - rzeźb, medali i makiet, dopracowując jeszcze ostatnie detale na swoim stanowisku pracy.

Niedawno, przed drzwiami naszej pracowni rzeźby, z inicjatywy studentów pojawiła się gazetka informująca o naszych sukcesach i aktywnościach a także o karierach absolwentów z naszej pracowni. 

Pomysłodawcą tego założenia był Piotr Świątoniowski, a wykonawcą Pamela Bożek, ja pomagałem przy montażu tablicy i półeczki z katalogami. 

Moja rzeźba ceramiczna na wystawę "Zbroja współczesna" jest już właściwie gotowa i czeka teraz na wyjazd do Malborka. 

Powyżej prezentują ostatni etap pracy, jakim jest szkliwienie. Z lewej jest fotografia "surowych" angob i szkliw, nałożonych na rzeźbę. Po prawej mamy natomiast je już po wypaleniu. 

Temperatura ponad 1000 stopni w piecu, zmienia je tak bardzo że są już praktycznie nie do poznania. 

Poniżej prezentuję fotografie z mojego piątkowego wernisażu, który odbył się w Klubie Herbacianym "Nie lubię Poniedziałku", przy współpracy z jego właścicielką - Tosią Schulz. 

Po przybyciu gości i moim krótkim wprowadzeniu, można było między innymi napić się wina z kroplówki, która tematycznie nawiązywała do tematu wystawy - ludzkiego ciała czy też obejrzeć linoryt wielkości człowieka przedstawiający jego częściowo bioniczny organizm. 

Sam zresztą podczas wernisażu miałem na sobie koszulkę z fragmentem jednej ze swoich prac. 

   

Wystawę można oglądać jeszcze przez dwa tygodnie. 

Zapraszam!

Wystawa Body Layer

Już za tydzień, w piątek, odbędzie się wernisaż wystawy moich prac. 

Poniżej znajduje się  plakat oraz link do wydarzenia:

https://www.facebook.com/events/108712179330215/

Ze względu na ograniczoną przestrzeń, nie mogłem pokazać swoich rzeźb, dlatego na wystawie będą głównie moje rysunki aktów wykonane pastelami oraz linoryty i litografie. 

Zapraszam, wszystkich zainteresowanych.

     

Kolejne fotografie z prac wykończeniowych nad rzeźbą. Wykładanie wnętrza formy gipsem z konopiami, 

montowanie wewnątrz "szkieletu" z prętów zbrojeniowych, a koniec odkuwanie, gdzie spod gruzu wyłania się już gotowa praca.

Już w przyszły poniedziałek poprowadzę wprowadznie do dyskusji na temat bioartu na Kole Filozoficznym Uniwersytetu Ekonomicznego. Tytuł spotkania to: Świecący królik i ucho na ramieniu - sztuka transgeniczna i transhumanizm. 

http://uekwww.uek.krakow.pl/pl/uczelnia/wydzialy/wydzial-ekonomii-i-stosunkow-miedzynarodowych/wydzial/katedry/katedra-filozofii/kolo-filozoficzne.html

Zapraszam wszystkich zainteresowanych tematem. 

 

Pierwszy etap mojej pracy nad projektem konkursowym "zbroja współczesna", został ukończony. 

Lepienie korpusu zajęło mi prawie dwa tygodnie, trwało to tak długo bo pracowałem głównie w przerwach między zajęciami, których nie miałem zbyt wiele. Teraz rzeźbę czeka wypał w piecu i szkliwienie.

Dziś zacząłem realizować moją nową pracę. Jest ona przeznaczona na konkurs organizowany przez Związek Polskich Artystów Plastyków i Zamek w Malborku, którego tematem jest "zbroja współczesna". 

http://www.zamek.malbork.pl/index.php?p=wydarzenia&aid=108

Mój gipsowy model przeszedł wstępne kwalifikacje. Teraz buduję go w większej skali i w trwalszym materiale, jakim będzie ceramika. Ma on nawiązywać do tego że dzisiejsi menadżerowie i biznesmeni, to trochę współcześni rycerze, nie walczący już dla swoich królów, a dla wielkich korporacji. 

Powyżej prezentuję mój projekt na konkurs "Mall Wall Art", który jest organizowany przez Galerię Krakowską. Jego celem jest zaprojektowanie muralu na tylną ścianę budynku, od strony dworca. 

Chciałem aby moja propozycja była estetyczna, dobrze komponowała się z otoczeniem i wpisywała w  kontekst galerii handlowej. Czyli żeby kojarzyła się z tym co jest jej głównym założeniem - kupowaniem ubrań. Wzbogaciłem wszystko o motyw czterech pór roku, aby stroje były zróżnicowane, a jednocześnie łączyły się w jedną całość. 

Starałem się aby sylwetki postaci były w miarę uproszczone i pozbawione indywidualnych cech, aby ich odbiorcy, a właściwie odbiorczynie mogły się, choć częściowo, z nimi utożsamiać. 

Wizualizację projektu na ścianie można znaleźć na stronie konkursu:

http://mural.galeria-krakowska.pl/pl/przeslane-prace.html

Trwalszy ślad, 2012, odlew żeliwny, skamielina, klej, wys. 10 cm, dł. 30 cm.

Do wykonania tej pracy zainspirowała mnie skamielina prehistorycznego amonitu. Pomimo krótkiej i zapewne niezbyt spektakularnej obecności tego stworzenia  na ziemi, zdążyło ono odcisnąć w kamieniu ślad który przetrwał miliony lat, pomimo że jego ciało obróciło się w pył. 

W podobny sposób potraktowałem postać ludzką. Pomimo że fizycznie jej tam nie ma, możemy domyślać się jej obecności, właśnie po odcisku sylwetki, po tym co po sobie zostawiła. 

Pomimo że nasze ciała są kruche i istnieją na ziemi przez krótki moment, to mamy wyjątkową okazję by coś tutaj po sobie zostawić. Ślad który przetrwa dłużej niż nasze życie.

Dzisiaj w Domach Kultury w Tarnawie i Łapanowie prowadziłem zajęcia dla dzieci i młodzieży.  W obu miejscach dzieci miały okazję pomalować profesjonalnymi farbami na bawełnianym płótnie i przy sztaludze. Co zapewne stanowiło dla nich miłą odmianę w stosunku do plakatówek i bloków rysunkowych. Wspólnie stworzyły obrazy, do których każdy mógł dołożyć coś od siebie. Poniżej prezentuję jeden z nich. 

Jak widać szczególnie przypadły dzieciom do gustu słoneczka, które namalowały aż w pięciu różnych kolorach. Najwyraźniej potwierdza się tu kompensacyjna rola sztuki, według której malujemy to czego nam brakuje na co dzień.

 Dla starszych dzieci miałem osobny program na którym pokazywałem im podstawy rysowania prostych postaci z kreskówek i komiksów. 

Tutaj prezentuję pracę mojej koleżanki z pracowni, która zwróciła moją uwagę podczas wystawy semestralnej. Tytuł pracy to "Prawdziwe powietrze". Projekt nabiera szczególnego znaczenia zwłaszcza w kontekście zimowego Krakowa, duszącego się w smogu.Według mnie jest całkiem ciekawy pomysł,  nawiązujący nieco nawet do estetyki bioartu. Szkoda tylko że to nie działa i faktycznie nie produkuje czystego powietrza, którym można by oddychać. 

Na szczęście na akademii nie tylko ja się męczę ze swoją pracą. Równolegle, w sąsiedniej pracowni mój przyjaciel - Zbigniew Rzucek, odlewa swoją rzeźbę. Jego projekt jest kilka razy większy od mojego, tak że wymaga dużo bardziej skomplikowanego rusztowania oraz drabiny aby sięgać wyższych partii. Jest to klękający na jedno kolano męski akt trzymający coś w rodzaju włóczni. 

Kolejny etap pracy nad odlewem. Dziś zdjąłem gipsowy pancerz ze swojej pracy. Na pierwszym zdjęciu widać jak spod gliny wyłania się drewniany szkielet, który cały ten czas podtrzymywał postać. Stare, gliniane ciało musiało ustąpić miejsca nowemu, więc poszło do wyrzucenia - w przyszłości będzie można z niego lepić nowe rzeźby. Mi tymczasem zostały puste, gipsowe skorupki, wewnątrz których rysuje się odbicie postaci i które wkrótce wypełnię nowym materiałem. 

Już za tydzień, w przyszły wtorek, poprowadzę warsztaty artystyczne dla dzieci, w Domu Kultury w Łapanowie. 

http://www.ck-lapanow.pl/warsztaty-plasyczne-w-dk-lapanow/

Zapraszam wszystkie dzieci i osoby zainteresowane!

Kolejne etapy pracy nad moją nową rzeźbą. Aby z miękkiej gliny mogła ona przejść metamorfozę w trwalszy materiał muszę najpierw pokryć ją "kokonem" z gipsu. Praca nad odlewem wymaga sporo czasu i wysiłku fizycznego, który mam nadzieję się opłaci i wkrótce będę mógł zaprezentować jego rezultaty.

Świt i Zmierzch Nowego Blasku, 2013, odlew żeliwny, procesor komputerowy, wys. 25 cm.

Nowoczesne technologie - z jednej strony otwierają dla nas świat, czynią go przyjaźniejszym i wygodniejszym  Z drugiej strony stają się czymś co nas uzależnia, zniewala i nie pozwala bez siebie żyć. Niczym dawne bóstwa solarne - z jednej strony dają światło, a z drugiej wymagają oddania. 

Godne uwagi wydało mi się też to że każda nowa technologia, objawia się nam jako coś zupełnie nowego i odkrywczego, tylko po to aby za kilka lat stać się zapomnianym reliktem przeszłości. Ruiną którą oglądamy z niedowierzaniem lub nostalgią.