Powyżej prezentuję mój projekt na konkurs "Mall Wall Art", który jest organizowany przez Galerię Krakowską. Jego celem jest zaprojektowanie muralu na tylną ścianę budynku, od strony dworca. 

Chciałem aby moja propozycja była estetyczna, dobrze komponowała się z otoczeniem i wpisywała w  kontekst galerii handlowej. Czyli żeby kojarzyła się z tym co jest jej głównym założeniem - kupowaniem ubrań. Wzbogaciłem wszystko o motyw czterech pór roku, aby stroje były zróżnicowane, a jednocześnie łączyły się w jedną całość. 

Starałem się aby sylwetki postaci były w miarę uproszczone i pozbawione indywidualnych cech, aby ich odbiorcy, a właściwie odbiorczynie mogły się, choć częściowo, z nimi utożsamiać. 

Wizualizację projektu na ścianie można znaleźć na stronie konkursu:

http://mural.galeria-krakowska.pl/pl/przeslane-prace.html

Trwalszy ślad, 2012, odlew żeliwny, skamielina, klej, wys. 10 cm, dł. 30 cm.

Do wykonania tej pracy zainspirowała mnie skamielina prehistorycznego amonitu. Pomimo krótkiej i zapewne niezbyt spektakularnej obecności tego stworzenia  na ziemi, zdążyło ono odcisnąć w kamieniu ślad który przetrwał miliony lat, pomimo że jego ciało obróciło się w pył. 

W podobny sposób potraktowałem postać ludzką. Pomimo że fizycznie jej tam nie ma, możemy domyślać się jej obecności, właśnie po odcisku sylwetki, po tym co po sobie zostawiła. 

Pomimo że nasze ciała są kruche i istnieją na ziemi przez krótki moment, to mamy wyjątkową okazję by coś tutaj po sobie zostawić. Ślad który przetrwa dłużej niż nasze życie.

Dzisiaj w Domach Kultury w Tarnawie i Łapanowie prowadziłem zajęcia dla dzieci i młodzieży.  W obu miejscach dzieci miały okazję pomalować profesjonalnymi farbami na bawełnianym płótnie i przy sztaludze. Co zapewne stanowiło dla nich miłą odmianę w stosunku do plakatówek i bloków rysunkowych. Wspólnie stworzyły obrazy, do których każdy mógł dołożyć coś od siebie. Poniżej prezentuję jeden z nich. 

Jak widać szczególnie przypadły dzieciom do gustu słoneczka, które namalowały aż w pięciu różnych kolorach. Najwyraźniej potwierdza się tu kompensacyjna rola sztuki, według której malujemy to czego nam brakuje na co dzień.

 Dla starszych dzieci miałem osobny program na którym pokazywałem im podstawy rysowania prostych postaci z kreskówek i komiksów. 

Tutaj prezentuję pracę mojej koleżanki z pracowni, która zwróciła moją uwagę podczas wystawy semestralnej. Tytuł pracy to "Prawdziwe powietrze". Projekt nabiera szczególnego znaczenia zwłaszcza w kontekście zimowego Krakowa, duszącego się w smogu.Według mnie jest całkiem ciekawy pomysł,  nawiązujący nieco nawet do estetyki bioartu. Szkoda tylko że to nie działa i faktycznie nie produkuje czystego powietrza, którym można by oddychać. 

Na szczęście na akademii nie tylko ja się męczę ze swoją pracą. Równolegle, w sąsiedniej pracowni mój przyjaciel - Zbigniew Rzucek, odlewa swoją rzeźbę. Jego projekt jest kilka razy większy od mojego, tak że wymaga dużo bardziej skomplikowanego rusztowania oraz drabiny aby sięgać wyższych partii. Jest to klękający na jedno kolano męski akt trzymający coś w rodzaju włóczni. 

Kolejny etap pracy nad odlewem. Dziś zdjąłem gipsowy pancerz ze swojej pracy. Na pierwszym zdjęciu widać jak spod gliny wyłania się drewniany szkielet, który cały ten czas podtrzymywał postać. Stare, gliniane ciało musiało ustąpić miejsca nowemu, więc poszło do wyrzucenia - w przyszłości będzie można z niego lepić nowe rzeźby. Mi tymczasem zostały puste, gipsowe skorupki, wewnątrz których rysuje się odbicie postaci i które wkrótce wypełnię nowym materiałem. 

Już za tydzień, w przyszły wtorek, poprowadzę warsztaty artystyczne dla dzieci, w Domu Kultury w Łapanowie. 

http://www.ck-lapanow.pl/warsztaty-plasyczne-w-dk-lapanow/

Zapraszam wszystkie dzieci i osoby zainteresowane!

Kolejne etapy pracy nad moją nową rzeźbą. Aby z miękkiej gliny mogła ona przejść metamorfozę w trwalszy materiał muszę najpierw pokryć ją "kokonem" z gipsu. Praca nad odlewem wymaga sporo czasu i wysiłku fizycznego, który mam nadzieję się opłaci i wkrótce będę mógł zaprezentować jego rezultaty.

Świt i Zmierzch Nowego Blasku, 2013, odlew żeliwny, procesor komputerowy, wys. 25 cm.

Nowoczesne technologie - z jednej strony otwierają dla nas świat, czynią go przyjaźniejszym i wygodniejszym  Z drugiej strony stają się czymś co nas uzależnia, zniewala i nie pozwala bez siebie żyć. Niczym dawne bóstwa solarne - z jednej strony dają światło, a z drugiej wymagają oddania. 

Godne uwagi wydało mi się też to że każda nowa technologia, objawia się nam jako coś zupełnie nowego i odkrywczego, tylko po to aby za kilka lat stać się zapomnianym reliktem przeszłości. Ruiną którą oglądamy z niedowierzaniem lub nostalgią. 

Scalenie, 2012, ceramika szkliwiona, wys. 60 cm.

Praca znalazła nabywcę poprzez galerię Coco art. 

Zestaw moich prac z żeliwa na wystawie semestralnej w pracowni metalu na ASP. W większości zostały one wykonane na zeszłorocznym plenerze odlewniczym w Gdańsku. Wkrótce napiszę szczegółowo o każdej z nich.